லோஷன் அவர்கள்Originally Posted by யவனிகா
‘வாய்’ என்ற சொல்லில் முடிக்க,
தொடர எனக்கு வார்த்தைகள் சிக்கவில்லை.
சிக்கியிருந்தால்,
சிறப்பான கவிதை ஒன்றை இழந்திருப்போம்.
வரிகள்,
அந்தக் கொடிய கணத்துக்குள், அழைத்துச் சென்று காட்சிப்படுத்துகின்றன.
யவனிகா+அக்கா வின் கவிதைகள், இன்னும், என்றும் தொடர்ந்திட வேண்டும்.
"தமிழ் தந்தது என் நாவுக்கு துடிப்பு..,தமிழ்மன்றம் தருவது என் தமிழுக்கு உயிர்ப்பு..!"
சொல்லவந்த கருத்து ஒன்றாக இருந்தாலும்
சொல்லிய விதம், அதை ஏந்திய சொல்வளம்..
இவற்றில் யவனி போல் கவனம் ஈர்ப்பவர் அரிது!
மாறா வியப்புடன் - அண்ணன்!
எத்தனை மனிதர்கள் உலகத்திலே...
எத்தனை உலகங்கள் இதயத்திலே...
உண்மை தான்.. இளசு,அக்னி இருவரது கருத்துக்களையும் முன்மொழிகிறேன்..
யவனிகாவின் கவிதையில் நயமும்,சுயமும் தெரிகிறது.சமர் தொடரும்..
ரவுத்திரனின் கவிதை வாசிக்கும்போது சாதாரணமாகத் தோன்றினாலும்,வாசித்தபின் ஆழமாக யோசிக்க வைத்தது.. எங்கள் பலரின் வாழ்க்கை எத்தனை போலியானது..வாழ்க்கையில் ஜெயித்து விட்டேன் என்று
எல்லாரும் உரக்கச் சொல்ல*
நான் மட்டும் ஓரமாக நின்று
நல்லவானாக இருந்தாலும்
நல்லவன் என்று மற்றவர் சொல்ல
ஆசைபடும் மனிதப் பொதுவிதிக்கு கட்டுப்பட்டு
நான் வாழ்கிறேன் என்று
சத்தமில்லாமல் சொல்லிக்கொண்டேன்
பொட்டில் அறைந்தது போல் ஒரு சில வரிகளில் ஓராயிரம் மன வேதனைகள்.. வாழ்த்துக்கள்செத்து விட்டதாய் நினைத்துக்கொல்
என் கவிதை தடயங்களை.
லோசன்..
சலனமற்று இருந்த சமர்களம்
உங்கள் கவிதைகளால் அமர்களமானது.
அத்தைகைய உங்களிடமிருந்து
இப்படி ஒரு வாழ்த்து.
நெகிழ்ந்தேன்.. மகிழ்ந்தேன்.
ஆதியின் அக்மார்க் டச்.இன்னும் கொஞ்சம் செதுக்கி இருக்கலாம்.வாழ்த்துக்கள் ஆதி.
உன் குழந்தைக்கு நீ
சோறூட்டுகிறாய்...
என் மகனுக்கு
பந்து பொறுக்குகிறேன் நான்...
உன் வீட்டிலும்
என் தெருவிலும்
ஒரே நேரத்தில்
பண்பலை ஒலிக்கிறது
நீயும் நானும் சிலவருடம்முன்
சேர்ந்து ரசித்த பாடலை...
கையெடுத்த கவளமும்...
எறிய எடுத்த பந்தும்...
தாமதிக்கும் கணத்தின் கனம்..
இன்னும் நம் காதல்,
எங்கோ இந்த பிரபஞ்சத்தில்
இருப்பதை சொல்லாமல் சொல்கிறது...
சாகும்வரை தமிழ் பயின்று சாக வேண்டும் − என்
சாம்பலிலும் தமிழ் மணந்து வேக வேண்டும்.
கனவுகள் கவியாய்
கவி நீயாகி,
இரண்டும் பின்
கனவாகி......
அருமை பூர்ணிமா, நிரம்பவே இரசித்தேன்..!!
மகள்களைப் பெற்ற அப்பாக்களுக்கு மட்டும் தான் தெரியும்,
முத்தம் - காமத்தில் சேர்ந்ததில்லை என்று
-இயக்குனர் ராம்
நன்றிங்கக்கா.. உங்க கவிதை சூப்பருங்க அக்கா..
நீங்க சொன்னமாதிரி இன்னும் செதுக்கி இருக்கலாம் தான்.. இனி வருபவைகளில் முயற்சிக்கிறேன்..
அன்புடன் ஆதி
அழகான கவிதை வசீகரன்...
உங்களுக்கு முன் ஓடியவர்கள் எப்படி உங்களைக் கலைப்பார்கள்?
அல்லது,
கலைத்தது எதை அல்லது எவற்றை?
மனித ஓட்டத்தைப்
பொருட்படுத்தாத
காலத்தின் ஓட்டம்...
காலத்தின் ஓட்டத்தைக்
கவனத்திற் கொண்டேயாகவேண்டிய,
மனிதன்...
இரண்டையும் சமப்படுத்துவது,
என்பது கடினம்.
சமப்படுத்தினாலோ
எதுவுமே சுலபம்.
பாராட்டுக்கள் வசீகரன் அவர்களே...
"தமிழ் தந்தது என் நாவுக்கு துடிப்பு..,தமிழ்மன்றம் தருவது என் தமிழுக்கு உயிர்ப்பு..!"
அசத்திட்டீங்க ஆதி...
உள்மன ஆர்வத்தையும் வெளியுலக ஈர்ப்பையும் இயல்பாக இரண்டடியில் வெளிப்படுத்தியமை உன் திறமைக்கு மற்றொரு சான்று..!!
பள்ளியில் மனப்பாட பகுதியில் படித்த கடவுள்வாழ்த்து பாடல்களை நினைவூட்டும் வகையில் வரியமைப்பு வசீகரிக்கிறது... சுதி சுத்தமாய் இருக்கிறது உன் கவிதையில்.. வாழ்த்துக்கள் நண்பரே..!!
ஆற்றங் கரையின் மரமும் அரசறிய
வீற்றிருந்த வாழ்வும் விழுமன்றே - ஏற்றம்
உழுதுண்டு வாழ்வதற்கு ஒப்பில்லை கண்டீர்
பழுதுண்டு வேறோர் பணிக்கு.
-நல்வழி
அசத்திட்டீங்க ஆதி...
உள்மன ஆர்வத்தையும் வெளியுலக ஈர்ப்பையும் இயல்பாக இரண்டடியில் வெளிப்படுத்தியமை உன் திறமைக்கு மற்றொரு சான்று..!!
பள்ளியில் மனப்பாட பகுதியில் படித்த கடவுள்வாழ்த்து பாடல்களை நினைவூட்டும் வகையில் வரியமைப்பு வசீகரிக்கிறது... சுதி சுத்தமாய் இருக்கிறது உன் கவிதையில்.. வாழ்த்துக்கள் நண்பரே..!!
கண்ணிகள் எழுத வேண்டும் என்று வெகுநாளாக ஆசை சுகந்தா..
அந்த ஆசை கவிச்சமரில் பூர்த்தியானது..
கண்ணிகளாக இருப்பதால் தானாகவே தாளமும் ஓசைநயமும் கூடி கொண்டது..
உன் பாராட்டுக்கள் நன்றிகள் சுகந்தா..
அன்புடன் ஆதி
There are currently 1 users browsing this thread. (0 members and 1 guests)
Posting Permissions
Reply With Quote
Bookmarks