கனவுக் கன்னி...
சூன்யத்தில் சிக்கிய
ஒரு நாளில்
பணியேதுமின்றி
கிடக்கிறது உடல்.
ஓய்வெடுக்கப் பணித்தால்
உடல் பிரிந்து
மனம்
தறிகெட்டு ஓடுகிறது -
கருப்பும் வெளுப்புமான
சிறகுகள் முளைத்த
குதிரையில்...
பறப்பதே பிறப்பாய்
காற்றைத் துளைந்து
எல்லைகள் கடந்து
கால் பதித்த இடத்தில்
ஆடைகளே சுமையாய்
ஏதோ ஒரு பெண்...
முகம்
ஏறிட்டு நோக்கினால்
வட்டம் இருக்கிறது -
கண், மூக்கு, காதின்றி.
அன்றைய தேவையாக
அவள் மட்டுமென
குனிந்து
முத்தமிட்டு முகர்கையிலே
மனம் பதிக்கிறது
கண், மூக்கு, காதுகளை
அந்த வெற்று வட்டத்தில்.
உறவை முடித்து
மீண்டும் முகம் நோக்கினால்
அதே
வெற்று வட்டம்.
தட்டி எழுப்பி
காப்பி தரும்
மனையாட்டியின்
வட்ட முகத்தில்
கண், மூக்கு, வாய்
இருக்கிறது -
மனம் வடித்த
இடங்கள் பிசகி...
திரும்ப வந்து
உடலோடு
ஒட்டிக் கொள்கிறது
மனம் -
பறந்து திரிந்த
சலிப்புடன்.
Bookmarks