கடவுளை உபாஸனை செய்தற்குரிய வழி எங்கனமெனில் ஶ்ரீ கிருஷ்ணன் சொல்லுகிறான்:- நான் எல்லாவற்றுக்கும் பிதா. என்னிடமிருந்தே எல்லாம் இயங்குகிறது. இந்தக் கருத்தடையோரான அறிஞர் என்னை வழிபடுகிறார்கள், (கீதை 10 ஆம் அத்தியாயம்; 8 ஆம் சுலோகம்)
எந்த ஜந்துக்கும் இம்ஸை செய்வோர் உண்மையான பக்தராக மாட்டார். எந்த ஜீவனையும் பகைப்போர் கடவுளின் மெய்த்தொண்டர் ஆகார். எந்த ஜீவனையுங் கண்டு வெறப்பெய்துவோர் ஈசனுடைய மெய்யன்பரென்று கருதத் தகார். மாமிச போசனம் பண்ணுவோர் கடவுளுக்கு மெய்த்தொணடராகார். முட்டைப் பூச்சிகளையும் பேன்களையும் கொல்வோர் தெய்வ்வதை செய்வோரேயாவார்.
அகிம்ஸா பரமோ தர்ம – கொல்லாமையே முக்கிய தர்மம் என்பது இந்து மதத்தின் கொள்கைகளில் ஒன்றாம். கொல்லாமையாகிய விரதத்தில் நில்லாதவன் செய்யும் பக்தி அவனை அமரத்தன்மையிலே சேர்க்காது. மற்றொருயிரைக்கொலை செய்வோனுடைய உயிரைக் கடவுள் மன்னிக்கமாட்டார். இயற்கை கொலைக்கு கொலை வாங்கவே செய்யும்
இயற்கை விதியை அனுசரித்து வாழவேண்டும். அதனால் எவ்விதமான தீமையும் எய்தமாட்டாது. எனவே சாதாரண புத்தியே பரம மெய்ஞ்ஞானம். இதனை ஆங்கிலேயர் ‘Common sense’ என்பர். சுத்தமான மாசுபடாத கலங்காத அஞ்சாத பிழைபடாத சாதாரண அறிவே பரம மெய்ஞானமாகும்
சாதாரண ஞானத்தைக் கைக்கொண்டு நடத்தலே எதிலும் எளிய வழியாம். சாதாரண ஞானமென்று சொன்னமாத்திரத்தில் அது எல்லாருக்கும் பொதுவென்று விளங்குகிறது. ஆனால் சாதாரண ஞானத்தின் படி நடக்க எல்லோரும் பின் வாங்குகிறார்கள். சாதாரண ஞானத்தின்படி நடக்கவொட்டாமல் ஜீவர்களைக் காமக் குரோதாதிகள் தடுக்கின்றன சாதாரண ஞானத்தில் தெளிவான கொள்கை யாதெனில் நம்மை மற்றோர் நேசிக்க வேண்டுமென்றால் நாம் மற்றோரை நேசிக்க வேண்டுமென்பது. நேசத்தாலே நேசம் பிறக்கிறது அன்பே அன்பை விளைகிக்கும்.
நாம் மற்ற உயிர்களிடம் செலுத்தும் அன்பைக்காட்டிலும் நம்மிடம் மற்ற உயிர்கள் அதிக அன்பு செலுத்த வேண்டுமென்று விரும்புதல் சகல ஜீவர்களின் இயற்கையாக இயல் பெற்று வருகிறது. இந்த வழக்கத்தை உடனே மாற்றி விட வேண்டும். இதனால் மரணம் விளைகிறது.
நாம் மற்ற உயிர்களிடம் அன்பு செலுத்தவேண்டும் அதனால் உயிர் வளரும். அதாவது நமக்கு மேன்மேலும் ஜீவசக்தி வளர்ச்சி பெற்றுக் கொண்டு வரும். நம்மிடம் பிறர் அன்பு செலுத்த வேண்டுமென்று எதிர்பார்த்துக் கொண்டும் ஆனால் அதே காலத்தில் நாம் பிறருக்கு மனத்தாலும் செயலாலும் தீங்கு இழைத்துக் கொண்டும் இருப்போமாயின் அதாவது பிறரை வெறுத்துக் கொண்டும் பகைத்துக்கொண்டும் சாபமிட்டுக்கொண்டும் இருப்போமாயின் – நாம் அழிந்து விடுவோமென்பதில் ஜயமில்லை.
- பாரதியாரின் பகவத்கீதை முன்னுரை
Reply With Quote
Originally Posted by ஜான்
Bookmarks