ஒரு பெண்ணின் புலம்பல்

[nandagopal.d]

எனகென்று,
எப்பொழுதும்,
ஒரு கூட்டம்,
அதில்,
நல்லவர் யார்?
கெட்டவர் யார்?
என்பதை ,
அறிவது கடினம்.
நான் பார்க்கும் பொழுது,
எல்லாம்,
என்னை பார்த்து,
பேசுவதில்லை ஒருவன்.
என்னையே,
என்னையே பார்த்து பேசுகிறான் இன்னொருவன்.
ஒருவனிடம்,
காதல் கடிதம் .
இன்னோருவனிடம்,
அன்பின் வார்த்தை (வித்தை)
இருவரில்,
யாரை அழைப்பது,
யாரை வெறுப்பது,
இரண்டும்,
ஒரே ஆற்றில்தான்,
பயணம் செய்யும்.
ஒரே சொல்லில்தான் முடியும்.
அது
"படுக்கை"

[செல்வா]

சொல்ல வந்த கருத்தை ஏற்றுக் கொண்டாலும்
கவிதையை ஏற்றுக் கொள்ள மனம் ஒப்பவில்லை நண்பரே.
வாக்கியங்களின் வார்த்தைகளை ஒடித்துப்போட்டு எழுதியதாகத் தெரிகிறது.

சற்று மாற்றி முயற்சி செய்யுங்களேன்.

நிறைய கவிதைகள் வாசியுங்கள் நண்பரே..!

[nandagopal.d]

கண்டிப்பாக முயற்சிக்கிறேன் நண்பா
நன்றிகள் தங்களின் கருத்திற்கு

[கீதம்]

சுற்றிவருபவனின் நோக்கம் என்னவாக இருக்கும் என்பதை உணர்ந்துகொண்டாலே போதும், எச்சரிக்கையாய் இருக்கமுடியும். இப்பெண்ணும் உணர்ந்திருக்கிறாள். எச்சரிக்கையாகவே இருப்பாள். கவி நன்று. தொடர்ந்து எழுதுங்கள்.