இருக்கலாம்...

[HEMA BALAJI]

இதுவரை உனக்கென
எழுதிக்கொண்டிருந்த என் விரல்களின்
கடைசி கடிதமாகவோ அல்லது
கடைசி கவிதையாகவோ இது இருக்கலாம்..

தற்காலிகத் தண்டனையாக
பூட்டப் பட்டிருக்கும்
உன் இதயத்தில் என் வாசம்
மனமுவந்து ஏதொ ஒரு நாள்
நீ திறக்கும் நேரம்...

உனை ஆச்சரியமூட்டும் பெயர்
அறியாததொரு அழகிய பூ
வாசத்துடனோ...

அல்லது அதிர்ச்சியூட்டும் அழுகிய
பிண நாற்றத்துடனோ இருக்கலாம்...

புரிந்து கொள்ள முடியாத அல்லது
புரிந்து கொள்ளப்படாத எனதன்பு
கீறல்கள் விழுந்து தன் பிரியத்தின்
ரத்தங்களைச் சொட்டிக் கொண்டிருக்கலாம்...

கூட்டுப் புழுவெனத் தோன்றி
சிறகுகள் முளைக்க
வண்ணத்துப் பூச்சியென்று நினைக்கையிலேயே
ஒரு மரங்கொத்தியாகிப் பறந்துவிட்டிருந்தது
என் கூட்டின் ஒற்றைப் பறவை...

இப்படித்தான் தோற்றுவித்திருந்தாய்
உன் வரவையும் இருத்தலையும்
சற்று நேரம் முன் இதயம் கொத்திச்
சென்றுவிட்டிருந்த உன் பிரிதலையும்...

வெகு இயல்பாகவே நடத்திவைத்தாய்
சந்திப்பையும் துண்டிப்பையும்...

இயல்பாகவே ஏற்றுக்கொள்ளப்
பழக்கியும் வைத்தாய்
எதிர்ப்பின்றி வெட்டுப்படும்
மரத்தைப் போல...

எப்படி?!...
எப்படிப் புரியவைக்கத் தவறினேன்
என் கவிதைப் பொருளல்ல
நீ
உயிர்க் கரு என்று...

[கீதம்]

\\தற்காலிகத் தண்டனையாக
பூட்டப் பட்டிருக்கும்
உன் இதயத்தில் என் வாசம்
மனமுவந்து ஏதொ ஒரு நாள்
நீ திறக்கும் நேரம்...

உனை ஆச்சரியமூட்டும் பெயர்
அறியாததொரு அழகிய பூ
வாசத்துடனோ...

அல்லது அதிர்ச்சியூட்டும் அழுகிய
பிண நாற்றத்துடனோ இருக்கலாம்...\\

தற்காலிகத் தண்டனையாக பூட்டப்பட்டிருக்கும் உள்ளத்தில் இருப்பது அழகிய பூவாகவே இருந்தாலும் காலந்தாழ்த்தித் திறந்தால் அதுவும் அழுகி நாற்றமெடுக்கும். மனத்தை இளகவைத்த வரிகள் அனைத்தும் ரசிக்கவும் வைத்தன.


\\வெகு இயல்பாகவே நடத்திவைத்தாய்
சந்திப்பையும் துண்டிப்பையும்...

இயல்பாகவே ஏற்றுக்கொள்ளப்
பழக்கியும் வைத்தாய்
எதிர்ப்பின்றி வெட்டுப்படும்
மரத்தைப் போல\\

மிகவும் ரசித்த வரிகள் இவை ஹேமா. வாழ்க்கையை அதன் போக்கிலேயே அனுபவிப்பதுதான் ஜென் தத்துவமாம். (நன்றி ஆதி)

இங்கே நீங்கள் குறிப்பிட்டிருக்கும் வரிகளும் அதையே உரைக்கின்றன. கவிதைகள் முடிவின்றித் தொடரட்டும் பலவாய்...

பாராட்டுகள் ஹேமா.

[குணமதி]

ஏதோ உண்மை நிகழ்வை வெளிப்படுத்தியதைப் போல் இருக்கிறது.

பாராட்டு.

[HEMA BALAJI]

விரிவான பாராட்டுகளுக்கு நன்றி கீதம்... எப்படி இருக்கீங்க?

வருகைக்கும் வார்த்தைகளுக்கும் மிக நன்றி குணமதி அவர்களே...

[அனுராகவன்]

நல்ல கவி...
தொடர்க..

[மஞ்சுபாஷிணி]

இதுவரை உனக்கென
எழுதிக்கொண்டிருந்த என் விரல்களின்
கடைசி கடிதமாகவோ அல்லது
கடைசி கவிதையாகவோ இது இருக்கலாம்..

தற்காலிகத் தண்டனையாக
பூட்டப் பட்டிருக்கும்
உன் இதயத்தில் என் வாசம்
மனமுவந்து ஏதொ ஒரு நாள்
நீ திறக்கும் நேரம்...

உனை ஆச்சரியமூட்டும் பெயர்
அறியாததொரு அழகிய பூ
வாசத்துடனோ...

அல்லது அதிர்ச்சியூட்டும் அழுகிய
பிண நாற்றத்துடனோ இருக்கலாம்...

புரிந்து கொள்ள முடியாத அல்லது
புரிந்து கொள்ளப்படாத எனதன்பு
கீறல்கள் விழுந்து தன் பிரியத்தின்
ரத்தங்களைச் சொட்டிக் கொண்டிருக்கலாம்...

கூட்டுப் புழுவெனத் தோன்றி
சிறகுகள் முளைக்க
வண்ணத்துப் பூச்சியென்று நினைக்கையிலேயே
ஒரு மரங்கொத்தியாகிப் பறந்துவிட்டிருந்தது
என் கூட்டின் ஒற்றைப் பறவை...

இப்படித்தான் தோற்றுவித்திருந்தாய்
உன் வரவையும் இருத்தலையும்
சற்று நேரம் முன் இதயம் கொத்திச்
சென்றுவிட்டிருந்த உன் பிரிதலையும்...

வெகு இயல்பாகவே நடத்திவைத்தாய்
சந்திப்பையும் துண்டிப்பையும்...

இயல்பாகவே ஏற்றுக்கொள்ளப்
பழக்கியும் வைத்தாய்
எதிர்ப்பின்றி வெட்டுப்படும்
மரத்தைப் போல...

எப்படி?!...
எப்படிப் புரியவைக்கத் தவறினேன்
என் கவிதைப் பொருளல்ல
நீ
உயிர்க் கரு என்று...

மனதைக்கீறிய வரிகளாய்...
அதன் ரணங்கள் சொல்லும் வலியாய்...
தன் நேசம் புரியவைக்கும் போராட்டமாய்....

அசத்தல் ஹேமா.... வரிகள் மனதை தாக்கிவிட்டதுப்பா...
எப்படி தான் இப்படி இத்தனை க்யூட்டா எழுதுறியோப்பா....

அன்பு வாழ்த்துகள் ஹேமா....

[கோபாலன்]

அனுபவங்கள் தான் எவ்வளவு பேசுகின்றன ....

[கும்பகோணத்துப்பிள்ளை]

இதுவரை உனக்கென
எழுதிக்கொண்டிருந்த என் விரல்களின்
கடைசி கடிதமாகவோ அல்லது
கடைசி கவிதையாகவோ இது இருக்கலாம்..

தற்காலிகத் தண்டனையாக
பூட்டப் பட்டிருக்கும்
உன் இதயத்தில் என் வாசம்
மனமுவந்து ஏதொ ஒரு நாள்
நீ திறக்கும் நேரம்...

உனை ஆச்சரியமூட்டும் பெயர்
அறியாததொரு அழகிய பூ
வாசத்துடனோ...

இந்த தற்காலிக தண்டனை காதல்வாசனை கமழ்கிறது

அல்லது அதிர்ச்சியூட்டும் அழுகிய
பிண நாற்றத்துடனோ இருக்கலாம்...

என அடுத்த உங்கள் வரி திடுமென இருக்கிறது
ஏனோ ரசிக்கமுடியவில்லை.

சிலபூக்கள் தண்ணீர்பட்டு
குழைந்தே போகலாம் வாசமில்லாமல்
ஓரே நாளில்!

காதல்பூக்கள் கண்ணீர்பட்டு
குமைந்தே போனாலும் வாசம்வீசும்
எந்நாளும்!

[HEMA BALAJI]

நல்ல கவி...
தொடர்க..

நன்றி அச்சலா...

[HEMA BALAJI]

மனதைக்கீறிய வரிகளாய்...
அதன் ரணங்கள் சொல்லும் வலியாய்...
தன் நேசம் புரியவைக்கும் போராட்டமாய்....

அசத்தல் ஹேமா.... வரிகள் மனதை தாக்கிவிட்டதுப்பா...
எப்படி தான் இப்படி இத்தனை க்யூட்டா எழுதுறியோப்பா....

அன்பு வாழ்த்துகள் ஹேமா....

எல்லாம் உங்க ஊக்கத்தாலும் உற்சாகத்தாலும் தானக்கா. அன்பார்ந்த நன்றிகளும் அக்கா...

[HEMA BALAJI]

அனுபவங்கள் தான் எவ்வளவு பேசுகின்றன ....

[HEMA BALAJI]

இந்த தற்காலிக தண்டனை காதல்வாசனை கமழ்கிறது




என அடுத்த உங்கள் வரி திடுமென இருக்கிறது
ஏனோ ரசிக்கமுடியவில்லை.

சிலபூக்கள் தண்ணீர்பட்டு
குழைந்தே போகலாம் வாசமில்லாமல்
ஓரே நாளில்!

காதல்பூக்கள் கண்ணீர்பட்டு
குமைந்தே போனாலும் வாசம்வீசும்
எந்நாளும்!

உங்களின் பாஸிட்டிவான எண்ணங்களுக்கு நன்றி. இதில் நான் பூவை குறியிட்டுச் சொல்லவில்லை (மணத்தலும் அழுகலும் இங்கு பூவைக் குறிப்பதில்லை).

//தற்காலிகத் தண்டனையாக
பூட்டப் பட்டிருக்கும்
உன் இதயத்தில் என் வாசம்
மனமுவந்து ஏதொ ஒரு நாள்
நீ திறக்கும் நேரம்...//

அவன்/அவளின் மனதில் இருக்கும் அவனின்/அவளின் வாசத்தை (வசிப்பை) குறித்துச் சொல்லப் பட்டது. தண்டனை முடிந்து திறக்கும் நேரம், வாசமா நாற்றமா என்பது அவரவரின் காதல் தன்மையை மன நிலையைப் பொருத்த விஷயம் இல்லையா.

கருத்திற்கு நன்றி கும்பகோனத்துப்பிள்ளை...