கற்றுக் கொள்வோம் காக்கையிடமிருந்து

[M.Jagadeesan]

ஆகாயத் தோட்டியாம் காக்கைக்கு நாமுண்ணும்
ஆகாரத்தில் கொஞ்சம் தினமும் வைத்திடுவோம்.
காக்கையின் நிறத்தினிலே கவியரசன் பாரதி
கண்ணனின் கருமையைக் கண்டே மகிழ்வுற்றான்.
கால்கையைப் பிடித்துக் காரியம் முடிப்போரைக்
காக்காய் பிடிக்கிறான் என்றே மொழியலுற்றார்.
கரவாக் கரைந்துண்ணும் காக்கைக் குணமுடையார்
இருப்பதனால் அன்றோ இவ்வுலகம் இருக்கிறது .
பானையின் அடியில் இருந்த நீரைப்
பருக உதவியது காகத்தின் அறிவன்றோ?
அறிவுள்ள பறவை விருந்தினர் வரவை
அறிவிப்பு செய்யவே ' கா " வென்று கரையும்.
இறந்தநம் முன்னோர்கள் காக்கையின் வடிவில்
இருந்தே நம்மைக் காக்கிறார் என்பதனால்
உண்ணும் முன்பு ஒருபிடி அன்னத்தைத்
"தின்னுக" என்றே காக்கைக்கு அளிக்கின்றார்.
பிணிஏதும் அண்டாமல் நலமாய் வாழ்ந்திட
சனியனின் வாகனத்தைத் தொழுதே பணிந்திடுவோம்.

[கீதம்]

ஆகாயத் தோட்டியென்னும் பெயரால் காக்கையைக் குறித்தக் காரணம் கண்டு ரசித்தேன்.

கால்கை பிடிப்பதையே காக்காய் பிடிப்பது என்று மாறிய வழக்கைத் தெளிவித்தமை கண்டு மகிழ்ந்தேன்.

காக்கையிடமிருந்து கற்றுக்கொள்ளவேண்டியவற்றைக் கவிதையாக்கிய அழகு கண்டு வியந்தேன். பாராட்டுகள் ஐயா.

[vasikaran.g]

உரத்த
குரலில்
சொன்ன
உண்மை !
ஸ்ரத்தை
எடுத்தாவது
சிந்திக்க
வேண்டியது...

நன்று

[M.Jagadeesan]

வசிகரன் அவர்களின் பாராட்டுக்கு நன்றி!

[ஆதி]

//கரவாக் கரைந்துண்ணும் காக்கைக் குணமுடையார்
இருப்பதனால் அன்றோ இவ்வுலகம் இருக்கிறது .//

பல விதாமாய் சிந்திக்க வைத்த வரிகள், வாழ்த்துக்கள் ஐயா

[M.Jagadeesan]

ஆதன் அவர்களின் வாழ்த்துக்கு நன்றி!