இந்தியாவுக்கு ஒரே ஒரு மொழி போதாதா?

[sarathecreator]

இந்தியாவில் 35 மாநில / யூனியன் பிரதேசங்கள் உள்ளன. இவற்றில் நாம் ஒவ்வொரு மாநிலத்திலும் ஒவ்வொரு மொழி / கலாச்சாரம் / பழக்க வழக்கங்களைப் பின்பற்றுகிறோம்.

ஒரு மாநிலத்தவரின் மொழி அடுத்தவருக்குப் புரிவதில்லை. இவரை அவரும், அவரை இவரும் புரிந்துகொள்ளாமல் வாழ்ந்து மடிகிறோம்.

குறிப்பாக கர்நாடகாவில் வாழும் கன்னடர்களுக்குப் பல்வேறு மொழிகள் தெரிந்திருந்தாலும், அவர்கள் தமிழ் என்று உச்சரிக்காமல், “தெமிலு” என்றே எப்போதும் உச்சரித்து நம்மை வெறுப்படிக்கிறார்கள்.

அவர்களுடைய மொழி உச்சரிப்பில் - எல்லா வார்த்தைகளுக்குப் பின்னாலும் ஒரு ‘ஊ’ சேர்த்துக்கொள்வார்கள். காரூ, பஸ்ஸூ, ஸ்கூலூ, - என ஆங்கில வார்த்தைகளுக்குப் பின்னால் ஒரு ஊ சேர்த்து நம்மைத் திரும்பிப் பார்க்க வைக்கிறார்கள்.

இந்தியாவில் சாதாரணமாக 200+ தொலைக்காட்சி அலைவரிசைகள் இருக்கின்றன.

நாம் தமிழர்களாக இருக்கிற காரணத்தால் - நமது மொழிப்புலமையின் காரணத்தால் (!) 200+ அலைவரிசைகளில் அதிகபட்சம் 10 அல்லது 15 ஐ மட்டும் பார்த்துப் பிற அலைவரிசைகளைக் கண்ணுறாமல் காலம் கழிக்கிறோம். ( எனது மனைவி 3 சேனல்களை மட்டும்தான் பார்க்கிறார். மகனுக்கு ஒரே ஒரு போகோ போதும்.)

ஆனால் இந்த விளம்பரதாரர்கள் 200+ அலைவரிசைகளிலும் விளம்பரங்கள் கொடுத்துத் தீரவேண்டி இருக்கிறது. ஒவ்வொரு மொழிக்கும் பலவித சேனல்கள். ஒவ்வொரு சேனல்களுக்கும் விளம்பரம் கொடுத்தே தீருகிறார்கள். அதாவது 200+ அலைவரிசைகளுக்கும் விளம்பரதாரர்களால் நல்ல வருவாய்தான். இது டிவி காரர்களுக்குக் கொண்டாட்டம்.

ஆனால் நாம் கண்ணுறுவது எத்தனை சேனல்களை? எனக்கு ஒரு 10 சேனல், என் மனைவிக்கு 1 முதல் 3. மகனுக்கு ஒன்றே ஒன்று.

மீதி சேனல்களைக் கண்ணுறும் அளவுக்குப் பொறுமை இங்கே எங்கள் குடும்பத்தில் இல்லை.நம்மில் பெரும்பாலானவர்களுக்கு இதே நிலைமையாகத் தான் இருக்கும் என்பதில் ஐயமும் இல்லை. ஒரு சில விதிவிலக்குகளும் உண்டு. அவர்களைப் பற்றி நான் இங்கே பேச வரவில்லை.

சரி விசயத்திற்கு வருகிறேன்.

விளம்பரங்களைத் தொலைக்காட்சிகளில் காண்பித்தால் தொலைக்காட்சிகளுக்கு லாபம். அதில் சந்தேகம் இல்லை. இலாபம் இல்லாவிட்டால் இத்தனை தொலைக்காட்சிகள் இந்தியாவில் வந்திருக்கவே வாய்ப்பில்லை. ஆனால் விளம்பரதாரர்களுக்கு? அவர்களுக்கு செலவு இருக்கிறது என்பது எனது வாதம் இல்லை.

பிறகு என்னதான் கூற வருகிறேன்.ஒவ்வொரு சேனல்களுக்கும் போட்டி போட்டுக்கொண்டு விளம்பரங்களை கம்பெனிகள் கொடுக்கின்றன. அந்தப் பணத்தின் மூலம் எங்கே இருந்து வருகிறது?

பொருட்களின் விலையை ஏற்றி நமது தலையில் கைவைத்து, நம்முடைய பணத்தை அதிகம் வசூல் செய்து, அதை தொலைக்காட்சிகளுக்குத் தாரை வார்க்கிறார்கள் - உற்பத்தி நிறுவனங்கள்.

3 ரூபாய் மதிப்புள்ள பொருளுக்கு,இந்தியா முழுவதும் 200+ சேனல்களில், பல்வேறு மொழிகளில் விளம்பரம் செய்வதற்காக, உற்பத்தியாளர்கள் அந்தப் பொருளின் மதிப்பை 30 ரூபாய்க்கு ஏற்றிவிடுகிறார்கள். இது மறுக்க முடியாத உண்மை.

ஷாப்பிங்க் மால்களின் கவுண்டர்களில். அங்கேயும் ஒரு பெரிய ப்ளாஸ்மா / எல்சிடி தொலைக்காட்சியைத் தொங்கவிட்டிருப்பார்கள். இந்த அதிகப்படியான 27 ரூபாய் துகையை அந்த மால்களில் இருக்கும் டிவியைப் பார்த்துக்கொண்டே, பல்லை இளித்துக்கொண்டே இந்தத் தொகையைச் செலுத்துகிறோம்.

ஒரு சிறு கிராமத்தில் இருக்கும் நபரும், அங்கே இருக்கும் மளிகைக் கடையில் இதே 27 ரூபாய் அதிகரிக்கப்பட்ட துகையைக் கட்டுகிறார் என்பதை மறுக்க இயலுமா?

ஒட்டுமொத்த இந்தியாவில் இத்தனை மொழிகளுக்குப் பதிலாக ஒரே ஒரு மொழி - அது தமிழ் / தெலுங்கு / இந்தி / இங்கிலீஷ் - எதோ ஒன்றாக இருந்துவிட்டுப் போகட்டும்.

ஒரே ஒரு மொழி - ஒட்டுமொத்த இந்தியாவுக்கும் இருந்தால் 200+ வந்திருக்குமா?
”அரைத்த மாவை அரைப்போமா? துவைச்ச துணியைத் துவைப்போமா?” என எல்லா சேனல்களிலும் எத்தனை நாட்களுக்கு ஒளிபரப்புவார்கள்?

மிஞ்சி மிஞ்சிப் போனால் 10 முதல் 30 சேனல்கள் இருந்திருக்கும். பொருட்களை உற்பத்தி செய்பவர்கள் இந்த 30 சேனல்களுக்குக் கொடுக்கும் விளம்பரக் கட்டணம் குறைவாகத் தான் இருந்திருக்கும்.

3 ரூபாய் பொருளை அதிகபட்சம் 9 ரூபாய்க்கு நாம் வாங்கலாம்.

நண்பர் குமாரின் வீட்டில் தொலைக்காட்சியே இல்லை என்று வைத்துக்கொள்வோம். அவருமே 3 ரூபாய் பொருளை இப்போது 30 ரூபாய்க்குத்தானே வாங்குகிறார். அதை என்னவென்று சொல்வது?

இங்கே அவருக்காக நாம் எல்லோரும் சொல்லவேண்டியது : “என்ன கொடுமை சார் இது?”..

சரி இதற்கெல்லாம் என்னதான் தீர்வு?

எங்கேயாவது குண்டுவெடிப்பு / குண்டுவீச்சு நடந்துவிட்டால் ஆட்சியாளர்கள் முதலில் என்ன செய்கிறார்கள். “குண்டு வெடிப்புக்குக் கண்டனம் தெரிவிக்கிறோம்”, என ஒரு அறிக்கை வாசித்துவிட்டுப் போவார்கள்.

இங்கே இந்தியாவில் ஆட்சியாளர்கள் மாறுவார்கள். ஆட்சித்தலைமை மாறும். மக்களும் மாறுவார்கள். ஆனால் எந்த ஆட்சியில் குண்டுவெடிப்பு நிகழ்ந்தாலும் - இந்தக் கண்டன அறிக்கை வாசகம் மட்டும் மாறாது.

வருமுன் காப்போம் என்பார்கள். இங்கே நமக்கு இவ்வளவு தொல்லை ஏற்கனவே வந்துவிட்டிருக்கிறது. என்ன செய்யப்போகிறோம்.

”காலத்தின் கையில் அது இருக்கு!” என உச்சநடிகரின் பாட்டைப் பாடிக்கொண்டு நடையைக் கட்டவேண்டியதுதானா?


எது நடந்ததோ, அது நன்றாகவே நடந்தது
எது நடக்கின்றதோ, அது நன்றாவே நடக்கின்றது

எது நடக்க இருக்கின்றதோ, அதுவும் நன்றாகவே நடக்கும்.
உன்னுடையதை எதை நீ இழந்தாய் ! எதற்காக நீ அழுகிறாய் ?

எதை நீ கொண்டு வந்தாய் ! அதை நீ இழப்பதற்கு ?
எதை நீ படைத்திருந்தாய் ! அது வீணாவதற்கு ?

எதை நீ எடுத்துக் கொண்டுயோ, அது இங்கிருந்தே எடுக்கப்பட்டது.
எதைக் கொடுத்தாதோ, அதி இங்கேயே கொடுக்கப்பட்டது.

எது இன்று உன்னுடையதோ அது நாளை மற்றொருவருடையதாகிறது.
மற்றொருநாள், அது வேறோருவருடையாதாகும்.

” இதுவே உலக நியதியும்,
எனது படைப்பின் சாராம்சமாகும் “


--- http://vijaybalajithecitizen.blogspot.com

[க.கமலக்கண்ணன்]

முடியாது நண்பா அமெரிக்காவில் ஒபாமா போல இந்தியாவிற்கு வலுவானா ஒருவர் வந்தால் ஒரு வேளை தீர்வு கிடைக்கலாம் உங்களின் குமுறல்கள்...

[ராஜா]

பார்வையாளர்களின் எண்ணிக்கை விகிதத்துக்கேற்ப, தொலைக்காட்சிகள் விளம்பரக்கட்டணத்தை உயர்த்திவிடும். ( உதாரணமாக, அதிக டி.ஆர்.பி. ரேட்டிங் உள்ள சன் டிவி ப்ரைம் டைம் விளம்பரக் கட்டணத்தைவிட....
குறைவான பார்வையாளர்கள் கொண்ட மெகா டிவியின் விளம்பரக் கட்டணம் பன்மடங்கு குறைவு.)

எனவே எல்லோரும் சில சானல்களை மட்டும் பார்த்தால், பொருட்களின் விலை குறையும் என்பது ஏற்கவியலாத ஒன்று.

[கண்மணி]

ஒரு பக்கத்தை பார்க்கிற நீங்கள் மறுபக்கத்தைப் பார்க்கலியே..

100 சேனல்கள் 18 மொழிகள்.. விதவிதமான விளம்பரங்கள்.. எத்தனை வேலைவாய்ப்பு பாருங்கள்.

ஒரே விளம்பரத்தை மொழி மாற்றம் செய்தாலும் கூடுதலாக ஒவ்வொரு மொழிக்கும் குறைந்த பட்சம் இருவருக்கு வேலை கிடைக்கிறதே.

உள்ளூர் ஊறுகாய் விளம்பரம் டெல்லி வரை செய்ய வேண்டுமென்றால் அந்தச் சிறு தொழிலதிபர் பாவம் பணத்திற்கு எங்கே போவார்?

அட நீங்களே லோக்கலில் ஒரு பியூட்டி பார்லர் ஆரம்பித்தால் எங்கே எப்படி விளம்பரம் செய்யறது? பட்ஜெட் தாங்குமா?

திருவிழா மேடைகளில் ஆடிக்கொண்டிருப்பவர்கள் திரைப்படங்களில் வருவதெப்படி? பல சேனல்கள் இருப்பதால்தானே பலரின் திறமைகள் வெளியே வருகின்றன,

அடிக்கிற கைதான் அணைக்கும். தமிழன் இந்தப் பழமொழியைத் தெரியாமச் சொல்லலை. ஒரு விஷயத்தில் நல்லதும் இருக்கும் கெட்டதும் இருக்கும். நல்லதை நாசூக்காப் பயன்படுத்திகிட்டு கெட்டதை தள்ளி வைக்கிறதுக்குத்தான் நமக்கு பகுத்தறிவு கொடுக்கப்பட்டிருக்கு.

உங்களுக்கு சக்க்தி மசாலாவும் ஆச்சி மிளகாய்தூளும் எம்.டி.ஆருக்கு போட்டியா எப்படி சந்தையில் வந்துச்சு தெரியுமா? ஆரம்பக் காலத்தில லோகல் சேனல் விளம்பரம். உள்ளூர் மார்க்கெட்டைப் பிடிச்சு அப்புறம் மாநிலம், இந்தியா அப்படின்னு போயி இப்போ இண்டர்நேஷனல் மார்க்கெட்டைப் பிடிச்சிருக்கு.

ம்ம்ம்... என்ன சொல்றது விட்டா நாட்ல ரேஷன் கடை மட்டும் போதும் சில்லறை மளிகை வியாபாரம் கூட இருக்கக் கூடாது அப்படின்னு சொல்வீங்க போல இருக்கு,

அதாவது சுருக்கமா சொன்னா..

வருமானம் - செலவு இரண்டுக்கும் ஒரு பேலன்ஸ் இருக்கணும்.. அது நல்லது..

வருமானமே இல்லாம செலவைக் குறைக்க திட்டம் போடறது ஆகற காரியமில்லை.

[lolluvathiyar]

ஒரே மொழி கொன்டு வருவது சாத்தியமில்லாதது. அனைவரும் பல இந்திய மொழி கத்துக்க வேன்டும். அது தனி.
விளம்பரத்துக்காக ஒரே மொழி என்பது பயனில்லை.

[அய்யா]

100 கோடி மக்களும் ஒரே மொழியில் பார்த்தாலும் 200 அலைவரிசைகள் வரை உருவாக வாய்ப்பிருக்கிறதே. அப்போதும் விளம்பரக்கட்டணம் அதிகரிக்குமே. அப்போது 10 சானல்கள்தான் இருக்கவேண்டும் என்ற கட்டுப்பாடு விதிப்பீர்களா?

[selvanntamil]

இந்தியாவில் ஒரே மொழி கொண்டு வரவேண்டும் என்பதை ஏற்றுக்கொள்ள முடியாது.அப்படி ஏற்றுக்கொண்டால் எந்த மொழியை ஏற்றுக்கொள்வது? நம் தமிழை விட்டுக் கொடுத்து விடலாமா? அது சாத்தியமா? இப்போதே உலக மொழியாக ஆங்கிலமும் இந்திய மொழியாக இந்தியும் உள்ளதே! அதையே பயன்படுத்தலாமே. பன்மொழியே இந்தியத் தாயின் அழகு. . ”வேற்றுமையில் ஒற்றுமை” அதுவே சிறந்தது.

[miindum]

நான் சொல்ல வருவது...தேசம் என தனியா பிரிவினையை உண்டுபண்ணுரீங்க...உலகில் உள்ள அனைத்து மொழிகளையும் ஒழித்துவிட்டு ஒரே மொழி பேசுவோம்...அதான் மனித ஒற்றுமை...

போதுமா இன்னும் கொஞ்சம் வேனுமா....!!!!!!


நடக்காத விஷய்த்தை ஏன் வெட்டியா கிளருறீங்க...

எலிவளையானாலும் தனி வளையா இருக்குனுமோல்ல.....

[பால்ராஜ்]

மௌனம் நல்ல மொழி...
எங்கேயோ வாசித்தது ஞாபகம் வருகிறது

எனது மௌனத்தை புரிந்து கொள்ளாவிட்டால்
எனது வார்த்தையை ஒரு நாளூம் புரிய மாட்டாய்...

என்பது..

[வெற்றி வாசன்]

விலை வாசி குறைக்க வேண்டும் என்ற உங்கள் எண்ணம் ந்யயமானது. அனால் அதற்கும் ஒரே மொழி தீர்வு ஆகாது.

சன் டிவி இல வரும் விளம்பரம் கலைஞர் டிவி அல்லது ஜெயா டிவி இல வரத்து என்ற உத்திரவாதம் உள்ளதா என்ன .

வேண்டுமானால் இப்படி சொல்லலாம், ஒரு மொழி, ஒரு சேனல் என்ற கிள்கை ஒருஅளவுக்கு உங்கள் என்னத்தை நிறைவேற்றும்.

[வியாசன்]

நண்பர்களே இப்போதும் இந்தியநாட்டில் ஒருமொழிதானே ஆட்சியாக இருக்கின்றது. இந்த தலைப்பை தொடங்கிய நண்பர் விளம்பரத்தினால்தான் பொருட்களின் விலை ஏறுகின்றது என்று குறிப்பிடுவது தவறு. பலநிறுவனங்கள் வரிகட்டுவதை குறைப்பதற்காகத்தான் அதிக விளம்பரம் செய்கின்றது. இந்திய பாராளுமன்றத்தில் தமிழில் பேசுவதற்கே அனுமதியில்லை. அப்படியானல் ஒரு மொழிதானே இருக்கின்றது.

[கண்மணி]

3 ரூபாய் பொருளை ஒருவர் 30 ரூபாய்க்கு விற்கிறார் என்றால் அதை ஒரு பிரச்சனையா பார்க்கறதை விட ஒரு வாய்ப்பா பார்க்கலாம்.

அந்த மூணு ரூபாய் பொருள் என்ன? அதை எப்படித் தரமாக தயாரிப்பது என்று தெரிஞ்சு சொன்னீங்கன்னா,

குடிசைத் தொழிலா ஒரு மகளிர் சுய உதவிக் குழு மூலமா செஞ்சு லோக்கல் நியூஸ்பேப்பர், லோக்கல் கேபிள் டி.வி மூலம் மட்டுமே விளம்பரம் செஞ்சு 6 ரூபாய்க்கு விக்கலாம்.

என்ன செய்யறதுன்னே தெரியாம முழிக்கறவுங்க பலர் இருக்கற இடத்தில, இப்படிப்பட்ட வாய்ப்பை பயன்படுத்திக்குவீங்களா, அதை விட்டுட்டு மொழிகள் மேல பழியைப் போட்டுட்டு வழியை பாத்துக்கிட்டு போறீங்களே!!!