கவிச்சமர் - களம்

[ஆதி]

மடித்தபடி
ரீங்காரமிடும்
உன் வார்த்தைக் குளவிகளின்
கொடுக்கில் ஒட்டியிருக்கிறது
முன்னெப்பொழுதோ என்னை
கொட்டுகையில் கசிந்த
உதிரத்துளிகள்..

[மதுரை மைந்தன்]

உதிரத்துளிகள் வியர்வைகளாக
உழைத்தாய் நீ வயலில்

உதிரத்துளிகள் வானத்து மின் விளக்ககளாக
ஆடுகின்றன உனது குழந்தை தூளியில்

உதிரத்துளிகள் நடனமாடுகின்றன
வயல் வெளியில் நெற் கதிர்களாக

[அனுராகவன்]

நெற்கதிர்கள் பொன்நிறம்
அது தரும் அரிசி வெண்நிறம்
நாம் பெறுவதோ உயிர்சத்து
அதனால் அதை வளர்ப்போம்
சுத்தம் சுகம்
நல்ல குடும்பம்
அழகிய கோயில்,..

[tamilambu]

அழகிய கோயில்
அமைதியான உள்ளம் - இதை
அறிந்தவர் வாழ்க்கை
அனுதினம் சொர்க்கம்

[நாகரா]

சொர்க்கம்
பூமியைத் தழுவ
இற(ர)ங்கும்
ஜீவனுள்ள
மெய் வழியே
நீ

[மதுரை மைந்தன்]

அழகிய கோயில் போன்ற மனம்
அழுக்காறுகளை தவிர்த்த மனம்
மனித நேயம் மிகுந்த மனம்
துன்பத்திலிருப்பவருக்கு
உதவத் துடிக்கும் மனம்
கருணைக் கடலான மனம்
போற்றுதலுக்குரிய மனம்
ஏனெனில் அது ஒரு அழகிய கோயில்

[poornima]

கோயிலுக்கெல்லாம்
நீ வந்து போகாது
பூசாரி முதல் கொண்டு
வியக்கிறார்
உள்ளே உள்ள அம்மன்
ஏன் வெளியே வந்து
நிற்கிறது என்று..

[மதுரை மைந்தன்]

என்று தான் ஒழியும் இந்த
வன்முறை வெடிகுண்டு கலாச்சாரம்?
என்று தான் அழியும் இந்த
திவிரவாத சிந்தனைகள்?
என்று தான் கழியும் நாடகள்
அப்பாவி மக்களுக்கு நிம்மதியாக?
என்று? என்று? என்று?

[ஆதி]

என்று நடைமுறையாகும்
என்று எழுப்பப்பட்ட வினாவுக்கு
சிறு புன்னகையையும் பின்பு
ஒரு நீண்ட மௌனத்தையும்
பதிலளித்து நழுவின
வாக்குறுதிகள் காய்ந்த
அரசியல்வாதி உதடுகள்..

[நம்பிகோபாலன்]

உதடுகள்
என் உள்ளத்தின்
உணர்வுகளை
சொல்ல தொடங்கியது
உன் பெயரை
இதயத்தின் வாயிலாக....

[மதுரை மைந்தன்]

இதயத்தின் வாயிலாக
என் வார்த்தைகள் வெளி வர
உந்தன் இதயத்தில் சென்று அது பதிய
உன் இதயத்தில் குடி கொண்டேன்
என் இதயத்தின் வாயிலாக

[poornima]

இதயத்தின் வாயிலாக
உன்னை அணுகி விட்டதில்
மகிழ்ச்சிதான்
எனக்கு..
எப்போது நேரில்
தருவாய் நான் கேட்கும்
வரங்கள்