கவிச்சமர் - களம்

[poornima]

தைத்தபடியே இருக்கிறது
உன் வார்த்தைகள்..
இடையைப் பற்றி
எல்லாம் கவலைப்படுகிறாய்
அது பசலை நோய்
என்பதை அறியாதவனா நீ

[அமரன்]

நீ
கொடுத்த சொந்தம்
கவிதைகளுக்கும் எனக்கும்
இடையான பந்தம்..

தொடவும் முடியவில்லை..
விடவும் விடியவில்லை..
என் செய்வேன்
என் காதல் இயற்கையே!

[அக்னி]

இயற்கையே
உன்னைக் காக்க
இயலாத கை,
செயல் கையானது
செயற்கையில்...

[ஓவியன்]

செயற்கையின் வெற்றி
குழாயில் குழந்தை
குளோனிங் என நீண்டாலும்
இயற்கை
தன்னை நிலை நிறுத்துகிறது
மரணம் என்ற
ஒற்றைச் சொல்லால்....!!

[அமரன்]

ஒற்றைச் சொல்லால்
கழுவி
துடைச்சு
துலக்கி
நிரப்பிப்போகிறது
காதல்
மனக்குவளையை....

[கஜினி]

வார்த்தைகளல் நிரப்பமுடியாத
ஆயிரம் பக்க கதையை
உன் ஓரவிழி பார்வை
சொல்லிவிட்டதே
கள்ளி!

[அமரன்]

கள்ளி!
உன்னைக் களவாட வரும்
என்னைக் களவாடும்
உள்ளங் கிள்ளி நீ.

[தீபா]

கள்ளி!
உன்னைக் களவாட வரும்
என்னைக் களவாடும்
உள்ளங் கிள்ளி நீ.

நீ பிறையாகும் பொழுது
என்னுள் எழுந்தாடுகிறது சர்ப்பம்
முதிர்ச்சியின் முழுமைக்குள்
எட்டிய பொழுதும்
அலைகலைப்பின் ஓய்ச்சல் ஒழியவில்லை

நொடிகளை வீணடித்த காலம் கடந்து
நீ பிறை நீங்கச்
செல்லுகையில் சர்ப்ப நாக்கு
என்னை முழுவதுமாய் தின்றுவிட்டிருந்தது

[அமரன்]

முழுவதுமாய் தின்றுவிட்டிருந்தது
காலப்பறவை என்று
நினைத்த வேளையில்
முளை தள்ளுகிறது விதை
யார் யாரோ ஊஞ்சலாடுவதுக்காய்

[poornima]

யார் யாரோ ஊஞ்சலாடுவதற்காக
இல்லை என் மனம்
வரவேண்டிய மனசுக்கு
வழி தெரியவில்லை.
வெற்றிடமாய் ஆடுகிறது
மன ஊஞ்சல்

[ஓவியன்]

ஊஞ்சலாடுகிறது
ஒற்றைக் கிளி
இடம் தேடி வந்த
ஜோடிக் கிளியை
கீழே தள்ளிவிட்டு....

(என் வீட்டிலுள்ள ஜோடிக் கிளிகளில் ஒன்றைத் தள்ளி விட்டு மற்றையது எப்போதும் ஊஞ்சலில் ஆடிக் கொண்டிருக்கும்..!! )

[poornima]

ஒருவேளை பொருந்தாத ஜோடியா இருக்குமோ

தள்ளிவிட்டு
நீயே எனக்கான
இடத்தை எடுத்துக் கோண்டதிலும்
வருத்தமில்லை எனக்கு
ஊஞ்சலில் மட்டுமா
இருக்கிறாய் நீ