கவிச்சமர் - களம்

[அமரன்]

நாட்டைச்
சாவடிக்கப் போகின்றவர்களை
விட்டுத்தள்ளுங்கள்..

உலகைச்
சாவடிக்கப் போகின்றவர்களை
சுட்டுக் கொல்லுங்கள்..

பூமியவள்
உடைந்து அழுகின்றாள் பாருங்கள்.
கண்ணீரில்
மூழ்கிப் போகிறாள் கவனியுங்கள்..

[அக்னி]

கவனியுங்கள்...
உங்களுக்கு நெருக்கமாய்,
உங்களை ஏக்கமாய்க்
கவனித்தபடி
காத்திருப்போரை...
வீண்விரயமாகும் உணவு,
பலருக்குப் பலநேர உணவாகலாம்...

[ஓவியன்]

உணவாகலாம்
பல நூற்றுக்கணக்கான
பசித்தவர்களுக்கு,
விருந்துகளில் நீங்கள்
வீணே சிந்தும்
ஒவ்வோரு கவளமும்..!!

[மதுரை மைந்தன்]

ஒவ்வோரு கவளமும்
என்னுள் இறங்கும் போது
உன் நினைவு தான் அம்மா

சிறு குழந்தைப் பருவத்தில்
நிலாவைக் காட்டி
எனக்கு கவளம் ஊட்டினாய்

உள்ளங்கையில் கவளம் வைத்து
அதன் நடுவில் குளம்பை ஊற்றி
கதைகள் சொல்லி சாப்பிட வைத்தாய்

நீ முதுமையில் பிணியாகக் கிடந்த போது
ஒரு கவளம் சோற்றைக் கூட
உண்ண முடியாமல் தவித்தாய்
அந்த கவளம் தர முடியாமல் நான் வெந்தேன்

நீ கொடுத்தவை கவளங்கள் அல்ல
பாசத்தோடு நீ கொடுத்த கவசங்கள்

[அமரன்]

கவசங்களை
நீ தான் கொடுத்தாய்
காயங்களாக...
காதலின்மிச்சங்களாக...

[அக்னி]

காதலின்மிச்சங்களாக,
மிகுந்து போனது,
நினைவுகள்...
கலைந்துவிடாதிருக்கக்
காதலிக்கவில்லை...
தொலைந்துவிடாதிருக்கக்
காவலிருக்கின்றேன்...

[ஷீ-நிசி]

காவலிருக்கின்றேன் என்கிறாய்!
யாருமில்லாத வேளைகளிலே
தாவியணைக்கிறேன் என்கிறாய்!

நீ காவலனா?!
இல்லையென் காதலனா?!

[poornima]

காதலனாய
இருப்பதில் எனக்கொன்றும்
பிரச்னையில்லை...
காவலன் என்ற பொய்யை
மட்டும் விட்டு விடு

[பூமகள்]

விட்டு விடு
என்றொரு நாள்...
புலம்பியது..
என் கை கடித்து
அகப்பட்ட கட்டெறும்பு..

தீப்பெட்டி இருப்பிடத்தில்..
ஒரு நாள் சிறை வைத்து..
வெளியனுப்ப..
முயல்கையில்..

மீண்டும் கை இறுக்கி
கிடுக்குப் பிடியில் கடித்து
உதறிய கை விட்டு..
ஓடியது..

மாற்ற முடியாதவை
மாறுவதே இல்லை..!!

[ஓவியன்]

மாறுவதே இல்லை
மாற்றம் என்பது,
நாம் தான் சில வேளைகளில்
மாற்றத்தை ஏற்க
மறுத்து விடுகிறோம்...

ஆனால்,
மாற்றம் என்பது
காலத்தால், பணியால்
பதவியால் என்று
எதோ ஒரு காரணம் பற்றி
மாறிக் கொண்டேதான்
இருக்கிறது....!!

[poornima]

இருக்கிறது
என்பதை உறுதியாகவும்
சொல்ல முடியவில்லை
இல்லை என்று
பொய்யாய் மறுத்துரைக்கவும்
முடியவில்லை
இடையே கண்ணாமூச்சி
காட்டிக் கொண்டிருக்கிறது
நமக்கிடையேயான
காதல்

[அமரன்]

நமக்கிடையான காதல்
உன் இடையைப் போல..

நீ சேர்ந்த நானோ
குறுக்குச் சிறுத்தநேரத்து
நினைவுகளில் நனைந்தபடி...
மனதில் உனைத் தைத்தபடி..