. கனவுகள் தகர்த்தெறிந்து
இருளை சுமந்துகொண்டு
விரைந்து வந்த பட்சி
என்னைக் கெளவிப்பறந்தது...
விதிர்விதிர்த்து
கண்கள் இறுக மூடி
ஏதேதோ
முணுமுணுத்தன என்னுதடுகள்..
முட்கள் நிறைந்த புதரொன்றில்
எனை வீச்சென்றது
அப்பறவை..
வீழ்ந்து கிடத்தலைவிட
பறந்து சாதலே பெரிதென
உணர்த்தின
சவப்பெட்டிக்கு காத்திருக்கும்
துருப்பிடித்த ஆணிகள்.
நண்பரே...
திரியின் தலையங்கத்தினை தமிழுக்கு மாற்றலாமே... அதுதானே தமிழ்மன்றத்திற்கு அழகு...
தாயை பழித்தால், தாய் தடுத்தால் விடுவேன்
தமிழை பழித்தால், யார் தடுத்தாலும் விடேன்.
நண்பரே இந்த கவிதை (இரவுக் கவிதைகள் மூன்று) நிலாரசிகன் அவர்கள் எழுதியது என்று நினைக்கின்றேன்.
தாங்கள் தான் அவரோ!!
தெளி.. தலை நிமிர்.. உன் பயணத்தைத் தொடர்...
வாழ்வதுதான் வலியில்லாமல் சாவதற்கு ஒரே வழி. - தாமரை செல்வன்
http://www.nilaraseeganonline.com/20...g-post_18.html
இந்த சுட்டியில் மேற்கண்ட கவிதை இருக்கிறது. அதே நிலாரசிகர் நீங்கள்தானென்றால் இங்கு பதிவதில் தவறில்லை. இல்லையாயின் படித்ததில் பிடித்தது பகுதிக்கு இந்தக் கவிதை மாற்றப்படும். நன்றி ஸ்வஸ்திகா தாஸ்.
அன்புடன் சிவா
என்றென்றும் மன்றத்துடன்
கவலை என்பது கைக்குழந்தையல்ல
எல்லா நேரமும் தோளில் சுமக்க
கவலை ஒரு கட்டுச் சோறு
தின்று தீர்க்க வேண்டும் அல்லது
பகிர்ந்து தீர்க்க வேண்டும்...!!!
There are currently 1 users browsing this thread. (0 members and 1 guests)
Posting Permissions
Reply With Quote
Bookmarks