திட்டிய இதழ்களுக்கு,
படபடத்து... துப்பினேன்...
விழிகளால்...
திட்டிய இதழ்களுக்கு,
படபடத்து... துப்பினேன்...
விழிகளால்...
"தமிழ் தந்தது என் நாவுக்கு துடிப்பு..,தமிழ்மன்றம் தருவது என் தமிழுக்கு உயிர்ப்பு..!"
அக்னி இரண்டும் அருமை.
இறுதிக்கவிதையை இப்படி எழுதலாமோ..
திட்டிய இதழ்களுக்கு
வெடவெடத்து உமிழ்ந்தேன்
கண்ணீர்.
Last edited by அமரன்; 10-08-2007 at 12:50 PM.
உணர்வுப் பெட்டகம்..
காட்சியால் வடிந்த வரிகளைக் காட்டிலும் உணர்ச்சியால் பிழிந்த வரிகளுக்கு வீரியம் அதிகம்...
பல கவிதைகள் வீரியத்தை உமிழுகின்றன....
வாழ்த்துக்கள்..
இயற்கையின் குழந்தைகள் நாம்; நமது குழந்தைகள் இயற்கை!
ஆமாம் ஆதவா. சில நேரங்களில் குறுங்கவிதைகள் நிறைமாதக் கர்ப்பிணியாகிவிடும். அதுபோல அக்னியின் கவிகளும்
Last edited by அமரன்; 10-08-2007 at 03:26 PM.
அபாரம்... நான் கண்ணீர் என்ற வார்த்தையைத் தவிர்க்க நினைத்தேன்...Originally Posted by அமரன்
நன்றி நண்பர்களே...
"தமிழ் தந்தது என் நாவுக்கு துடிப்பு..,தமிழ்மன்றம் தருவது என் தமிழுக்கு உயிர்ப்பு..!"
குரல்நாண் என்பது,
சரியான காரணப்பெயரே...
நன்றாகத்தான் விடுகின்றாய்,
அம்புகளை... சொற்களால்...
"தமிழ் தந்தது என் நாவுக்கு துடிப்பு..,தமிழ்மன்றம் தருவது என் தமிழுக்கு உயிர்ப்பு..!"
மலர் பிரிந்ததால் அழும் காம்பின் மீது
இதழ்கள் இன்னும் அம்பெய்தால்...?
அப்பப்பா! அக்னியின் வெப்பம் என்னையும் சுடுகிறதே!
அண்ணனின் பாராட்டுகள்!
வெப்பம் இன்னும் ஏறட்டும்!
எத்தனை மனிதர்கள் உலகத்திலே...
எத்தனை உலகங்கள் இதயத்திலே...
நன்றி அண்ணா...
Last edited by அக்னி; 13-08-2007 at 07:34 PM.
"தமிழ் தந்தது என் நாவுக்கு துடிப்பு..,தமிழ்மன்றம் தருவது என் தமிழுக்கு உயிர்ப்பு..!"
நெஞ்சின் உள்ளே
தொடர்ந்து விழும் இடிகள்...
எனது இயக்கமா..,
உனது நெருக்கமா..?
"தமிழ் தந்தது என் நாவுக்கு துடிப்பு..,தமிழ்மன்றம் தருவது என் தமிழுக்கு உயிர்ப்பு..!"
பட்டென்று அடித்தேன்,
ஒற்றைக்கண்ணை...
சட்டெனப் பதிந்தேன்,
எந்தன் நெஞ்சில்...
புகைப்படக்கருவி!
"தமிழ் தந்தது என் நாவுக்கு துடிப்பு..,தமிழ்மன்றம் தருவது என் தமிழுக்கு உயிர்ப்பு..!"
கண்மூடித்திறக்கும்
கணபொழுதினில்
கவிதைகளை களவாடும்
கவிஞன்.
புகைப்படகருவி.
மின்னல் வெட்டில் கவிதைகளை பொழியும் அக்னிக்கு வாழ்த்துக்கள்.
ஆஹா...அக்னியின் அனலை இதுவரை உணராமலிருந்து விட்டேனே...
அத்தனையும் அருமை...தெறித்து விழுகிறது வார்த்தைக் கற்கள் ரத்தினங்களாய்.அமரனின் தொடர்ச்சி ஒரு அழகான ஜுகல்−பந்தியாக இனிக்கிறது. வாழ்த்துக்கள் அக்னி...தொடருங்கள்.
அன்புடன் சிவா
என்றென்றும் மன்றத்துடன்
கவலை என்பது கைக்குழந்தையல்ல
எல்லா நேரமும் தோளில் சுமக்க
கவலை ஒரு கட்டுச் சோறு
தின்று தீர்க்க வேண்டும் அல்லது
பகிர்ந்து தீர்க்க வேண்டும்...!!!
There are currently 1 users browsing this thread. (0 members and 1 guests)
Posting Permissions
Reply With Quote
Bookmarks