ஓவியன்
23-05-2007, 10:14 AM
எனது நண்பன் ஒருவன் கூறிய ஒரு கருவைக் கொஞ்சம் இட்டுக் கட்டி எனது நடையில் இங்கே ஒரு சிறுகதையாகத் தருகிறேன்.
செந்நிறமாகும் வெள்ளை ரோஜா
ஒரு மலையடிவாரத்தின் தோட்டத்திலே ஒரு ரோஜாச் செடியிருந்தது, அந்த தோட்டத்திலேயே அது தான் ஒரே ஒரு ரோஜாச் செடி அதுவும் காஷ்மீரத்து உயர் வகையைச் சார்ந்த ஒரு வெள்ளை நிற ரோஜாச் செடி. அந்த தோட்டத்திலே "சிட்டுக் குருவிக்கென்ன கட்டுப்பாடு" என்று ஒரு அழகான சிட்டுக் குருவியும் வசித்து வந்தது. நீண்ட நாட்களாகப் பூக்காமலிருந்த அந்தச் ரோஜாச் செடியை, இந்த சிட்டுக் குருவி ஒவ்வொரு நாளும் பக்கத்திலே இருந்த அருவியிலிருந்து தண்ணீரைச் துளித் துளியாக மொண்டு வந்து அதை ரோஜாச் செடிக்குப் பாய்ச்சி கண்ணும் கருத்துமாகப் பராமரித்துவந்தது.
சிட்டுக் குருவியின் பராமரிப்பிலே சிலிர்த்த செடி ஒரு பனிவிழும் காலைப் பொழுதில் ஒரு அழகான வெள்ளை நிற ரோஜா மலரை மலர்ந்துவந்தது. வழமை போன்று ரோஜாவைத் தரிசிக்க வந்த சிட்டுக் குருவி, வெள்ளை நிறத்தில் பஞ்சு போன்ற இதழ்களில் துளித் துளியாய் உருண்டோடும் பனித்துளிகளுடன் கண்ணைப் பறிக்கும் எழிலுடன் விளங்கிய புதிதாய் அலர்ந்த ரோஜா மலரினால் தன் மனதினை இழந்தது. கதிரவனைக் கண்ட சூரிய காந்தி போல் வெள்ளை ரோஜாவையே இமைகள் மூடாமல் பார்த்துக் கொண்டிருந்த அந்தச் அந்த சின்னஞ்சிறு ஜீவன் இறுதியாகத் தன் மனதினை அந்த ரோஜா மலரிடம் இழந்ததை தெரிந்தும் கொண்டது.
அந்த மலையடிவாரத் தோட்டத்திலேயே தான் தான் ஒரே ஒரு ரோஜாவென்ற பெருமித்த்தில் கர்வம் தலைக்கேறி, மூளை முழுவதும் வியாபித்துக் கிட்டத்தட்ட பித்துப் பிடித்த நிலையில் அந்த வெள்ளை ரோஜா இருப்பது தெரியாமல் இந்த அப்பாவிச் சிட்டுக் குருவி தன் காதலை அந்த மலரிடம் சொல்லியும் விட்டது.
தன் காதலைச் சொன்ன சிட்டுக்குருவியை அந்த ரோஜா மலர் ஏற இறங்க ஏறிட்டது. அதற்கு என்ன இந்த சிட்டுக்குருவி என்னிடம் வந்து காதல் இரஞ்சுகிறது என்ற எண்ணத்தின்பால் விளைந்த ஏளனமும், அதன் நிமித்தம் தன் அழகுகினால் தலைக்குள் ஏறிய பெருமிதத்தாலும் திணறியது.
ஏளனமும் பெருமிதமும் கலந்த தொனியில் பேசத் தொடங்கிய ரோஜா மலர், சிட்டைப் பார்த்து "ஏலே சிட்டு நான் உன் காதலின் வலிமையை பரீசீலனை செய்ய வேண்டும், நீ அதற்கு தயாரா? என்று கேட்ட்து. இதனைக் கேட்ட பக்கத்திலே மலர்ந்திருந்த பாரிஜாத மலர் சிட்டுக் குருவிக்கு புத்தி சொல்ல முற்பட்டது, ஆனால் அதன் அறிவுரையைக் கேட்கும் நிலையை அறவே இழந்திருந்தது அந்த காதல் கொண்ட சிட்டு. ஏற்கனவே
"செவ்வானம் சேலை கட்டி சென்றது வீதியிலே
மனம் நின்றது பாதியிலே
என்னைக் கொன்றது பார்வையிலே" என்ற ரேஞ்சிலே ஜேசி கிப்டாகவே மாறி "மொழி" படப் பாடலைப் பாடிக் கொண்டிருந்த சிட்டுக் குருவியும் மறு பேச்சின்றி ஆமாம் போட்டது.
அப்போது அந்த ரோஜா "என் வெள்ளை மேனியை இன்றைய சூரிய அஸ்தமனத்தினுள் செந்நிறமாக மாற்றினால் நான் உனது காதலை ஏற்றுக் கொள்வேன்" என்று மொழிந்தது. அந்தக் கோரிக்கையின் விளைவையோ ஆழத்தையோ அறியாத அந்த செல்லச் சிட்டு அப்படியே ஆகட்டும் என மொழிந்து அதற்கான வழியைத் தேடவும் முற்பட்டு உயரே, உயரே பறந்தது அந்த மொழிப் பாடலின் மீதி வரிகளை முணுமுணுத்த படி...
"வெட்கங்கள் கிள்ளி வைப்பேன்,
ஆனந்தம் அள்ளி வைப்பேன்,
ஐ-லவ் யூ சொல்ல வைப்பேன்." என்று.
ஏழு கடல் கடந்தும் ஏழு மலை பறந்தும் சிட்டுக் குருவியினால் சரியான வழிமுறை ஒன்றைக் கண்டு பிடிக்க முடியவில்லை. இறுதியாக தன் தோல்வியை ஒப்புக் கொள்ளும் பொருட்டு தன் முகத்தைத் தொங்கப் போட்டுக் கொண்டு சோகமே உருவாக தன் மனை திரும்பியது. பல மலைகள், கடல்கள் கடந்த சோர்வு அந்த அப்பாவி ஜீவனின் சிறகுகளிலும் பிரதிபலித்து கிட்டத் தட்ட பறக்கும் வலிமையையே இழந்திருந்தது. அதன் கண்கள் ஒளி இழந்திருந்தன, வார்த்தைகள் வர மறுத்து அடித் தொண்டையிலேயே பஸ்மமாகின.
ஒருவாறு தன்னை ஒரு நிலைப் படுத்திய சிட்டு ரோஜா என்னால் உன் பரீட்சையில் நான் தோற்றுவிட்டேன், தோற்றுவிட்டேன் எனக்குக் கொடுத்து வைத்தது அவ்வளவுதான் என்று என்று உரைத்து முடிக்கையில் அது தன் பறக்கும் சக்தியை அறவே இழந்து தலை குப்புற கரணமடித்து முள் நிறைந்த அந்த ரோஜாச் செடி மேலே விழுந்தது
ரோஜாச் செடிமேல் விழுந்த சிட்டு ரோஜாவின் வலிய முற்களில் ஒன்றில் வசமாக மாட்டிக் கொண்டது, முள் துளைத்து மரத்திலே தொங்கிய சிட்டுக் குருவியின் குருதி துளித் துளியாக அந்த கொலைகார முள்ளின் நேர் கீழே இருந்த வெள்ளை ரோஜா மலரின் மேல் சிந்தியது.
தன் காதலுக்காக தன் உயிரையே கொடுக்கும் நிலைக்கு வந்த சிட்டுக் குருவியின் காதல் ரோஜா மலரின் கல்லிதயத்தையும் அசைத்தது. சிட்டுக் குருவியின் குருதியின் நிறத்தினால் செந்நிறமாகவே மாறிவிட்ட அந்த ரோஜா மலர் இப்போது அன்புச் சிட்டே என்னை விட்டுப் போய்விடாதே!, நான் உன் காதலை ஏற்கின்றேன் என்று கதறியது. ஆனால் ஏற்கனவே விண்ணுலகை நோக்கிப் பயணிக்கத் தொடங்கிய சிட்டுக் குருவி ரோஜாவின் கதறலைச் செவி மடுக்கும் நிலையில் இல்லை.
தன் ஆணவத்தால் ஒரு அன்புள்ளத்தின் சாவிற்கு தானே காரணமாகிவிட்டமையாலும், அந்த அன்புள்ளத்தின் காதலை ஏற்க தவறி விட்டமையாலும் ரோஜாவின் கண்களின் கண்ணீர் அருவியாகியது. அந்த கண்ணீரும் சிட்டுக் குருவியின் குருதியும் ஒன்றோடொன்று கலந்து ரோஜா மலரிலிருந்து சிதறிக் கொண்டிருக்க அந்த மலையடிவாரத் தோட்டத்தின் அமைதியை ரோஜா மலரின் விசும்பல் சத்தம் குலைத்துக் கொண்டிருந்தது.
பி.கு - நம் வாழ்க்கையிலும் பலர் இப்படித்தான் வலிய வந்த வளமான வாழ்க்கையைத் தொலைத்துவிட்டு வாழ்ந்து கொண்டிருக்கின்றனர்.
செந்நிறமாகும் வெள்ளை ரோஜா
ஒரு மலையடிவாரத்தின் தோட்டத்திலே ஒரு ரோஜாச் செடியிருந்தது, அந்த தோட்டத்திலேயே அது தான் ஒரே ஒரு ரோஜாச் செடி அதுவும் காஷ்மீரத்து உயர் வகையைச் சார்ந்த ஒரு வெள்ளை நிற ரோஜாச் செடி. அந்த தோட்டத்திலே "சிட்டுக் குருவிக்கென்ன கட்டுப்பாடு" என்று ஒரு அழகான சிட்டுக் குருவியும் வசித்து வந்தது. நீண்ட நாட்களாகப் பூக்காமலிருந்த அந்தச் ரோஜாச் செடியை, இந்த சிட்டுக் குருவி ஒவ்வொரு நாளும் பக்கத்திலே இருந்த அருவியிலிருந்து தண்ணீரைச் துளித் துளியாக மொண்டு வந்து அதை ரோஜாச் செடிக்குப் பாய்ச்சி கண்ணும் கருத்துமாகப் பராமரித்துவந்தது.
சிட்டுக் குருவியின் பராமரிப்பிலே சிலிர்த்த செடி ஒரு பனிவிழும் காலைப் பொழுதில் ஒரு அழகான வெள்ளை நிற ரோஜா மலரை மலர்ந்துவந்தது. வழமை போன்று ரோஜாவைத் தரிசிக்க வந்த சிட்டுக் குருவி, வெள்ளை நிறத்தில் பஞ்சு போன்ற இதழ்களில் துளித் துளியாய் உருண்டோடும் பனித்துளிகளுடன் கண்ணைப் பறிக்கும் எழிலுடன் விளங்கிய புதிதாய் அலர்ந்த ரோஜா மலரினால் தன் மனதினை இழந்தது. கதிரவனைக் கண்ட சூரிய காந்தி போல் வெள்ளை ரோஜாவையே இமைகள் மூடாமல் பார்த்துக் கொண்டிருந்த அந்தச் அந்த சின்னஞ்சிறு ஜீவன் இறுதியாகத் தன் மனதினை அந்த ரோஜா மலரிடம் இழந்ததை தெரிந்தும் கொண்டது.
அந்த மலையடிவாரத் தோட்டத்திலேயே தான் தான் ஒரே ஒரு ரோஜாவென்ற பெருமித்த்தில் கர்வம் தலைக்கேறி, மூளை முழுவதும் வியாபித்துக் கிட்டத்தட்ட பித்துப் பிடித்த நிலையில் அந்த வெள்ளை ரோஜா இருப்பது தெரியாமல் இந்த அப்பாவிச் சிட்டுக் குருவி தன் காதலை அந்த மலரிடம் சொல்லியும் விட்டது.
தன் காதலைச் சொன்ன சிட்டுக்குருவியை அந்த ரோஜா மலர் ஏற இறங்க ஏறிட்டது. அதற்கு என்ன இந்த சிட்டுக்குருவி என்னிடம் வந்து காதல் இரஞ்சுகிறது என்ற எண்ணத்தின்பால் விளைந்த ஏளனமும், அதன் நிமித்தம் தன் அழகுகினால் தலைக்குள் ஏறிய பெருமிதத்தாலும் திணறியது.
ஏளனமும் பெருமிதமும் கலந்த தொனியில் பேசத் தொடங்கிய ரோஜா மலர், சிட்டைப் பார்த்து "ஏலே சிட்டு நான் உன் காதலின் வலிமையை பரீசீலனை செய்ய வேண்டும், நீ அதற்கு தயாரா? என்று கேட்ட்து. இதனைக் கேட்ட பக்கத்திலே மலர்ந்திருந்த பாரிஜாத மலர் சிட்டுக் குருவிக்கு புத்தி சொல்ல முற்பட்டது, ஆனால் அதன் அறிவுரையைக் கேட்கும் நிலையை அறவே இழந்திருந்தது அந்த காதல் கொண்ட சிட்டு. ஏற்கனவே
"செவ்வானம் சேலை கட்டி சென்றது வீதியிலே
மனம் நின்றது பாதியிலே
என்னைக் கொன்றது பார்வையிலே" என்ற ரேஞ்சிலே ஜேசி கிப்டாகவே மாறி "மொழி" படப் பாடலைப் பாடிக் கொண்டிருந்த சிட்டுக் குருவியும் மறு பேச்சின்றி ஆமாம் போட்டது.
அப்போது அந்த ரோஜா "என் வெள்ளை மேனியை இன்றைய சூரிய அஸ்தமனத்தினுள் செந்நிறமாக மாற்றினால் நான் உனது காதலை ஏற்றுக் கொள்வேன்" என்று மொழிந்தது. அந்தக் கோரிக்கையின் விளைவையோ ஆழத்தையோ அறியாத அந்த செல்லச் சிட்டு அப்படியே ஆகட்டும் என மொழிந்து அதற்கான வழியைத் தேடவும் முற்பட்டு உயரே, உயரே பறந்தது அந்த மொழிப் பாடலின் மீதி வரிகளை முணுமுணுத்த படி...
"வெட்கங்கள் கிள்ளி வைப்பேன்,
ஆனந்தம் அள்ளி வைப்பேன்,
ஐ-லவ் யூ சொல்ல வைப்பேன்." என்று.
ஏழு கடல் கடந்தும் ஏழு மலை பறந்தும் சிட்டுக் குருவியினால் சரியான வழிமுறை ஒன்றைக் கண்டு பிடிக்க முடியவில்லை. இறுதியாக தன் தோல்வியை ஒப்புக் கொள்ளும் பொருட்டு தன் முகத்தைத் தொங்கப் போட்டுக் கொண்டு சோகமே உருவாக தன் மனை திரும்பியது. பல மலைகள், கடல்கள் கடந்த சோர்வு அந்த அப்பாவி ஜீவனின் சிறகுகளிலும் பிரதிபலித்து கிட்டத் தட்ட பறக்கும் வலிமையையே இழந்திருந்தது. அதன் கண்கள் ஒளி இழந்திருந்தன, வார்த்தைகள் வர மறுத்து அடித் தொண்டையிலேயே பஸ்மமாகின.
ஒருவாறு தன்னை ஒரு நிலைப் படுத்திய சிட்டு ரோஜா என்னால் உன் பரீட்சையில் நான் தோற்றுவிட்டேன், தோற்றுவிட்டேன் எனக்குக் கொடுத்து வைத்தது அவ்வளவுதான் என்று என்று உரைத்து முடிக்கையில் அது தன் பறக்கும் சக்தியை அறவே இழந்து தலை குப்புற கரணமடித்து முள் நிறைந்த அந்த ரோஜாச் செடி மேலே விழுந்தது
ரோஜாச் செடிமேல் விழுந்த சிட்டு ரோஜாவின் வலிய முற்களில் ஒன்றில் வசமாக மாட்டிக் கொண்டது, முள் துளைத்து மரத்திலே தொங்கிய சிட்டுக் குருவியின் குருதி துளித் துளியாக அந்த கொலைகார முள்ளின் நேர் கீழே இருந்த வெள்ளை ரோஜா மலரின் மேல் சிந்தியது.
தன் காதலுக்காக தன் உயிரையே கொடுக்கும் நிலைக்கு வந்த சிட்டுக் குருவியின் காதல் ரோஜா மலரின் கல்லிதயத்தையும் அசைத்தது. சிட்டுக் குருவியின் குருதியின் நிறத்தினால் செந்நிறமாகவே மாறிவிட்ட அந்த ரோஜா மலர் இப்போது அன்புச் சிட்டே என்னை விட்டுப் போய்விடாதே!, நான் உன் காதலை ஏற்கின்றேன் என்று கதறியது. ஆனால் ஏற்கனவே விண்ணுலகை நோக்கிப் பயணிக்கத் தொடங்கிய சிட்டுக் குருவி ரோஜாவின் கதறலைச் செவி மடுக்கும் நிலையில் இல்லை.
தன் ஆணவத்தால் ஒரு அன்புள்ளத்தின் சாவிற்கு தானே காரணமாகிவிட்டமையாலும், அந்த அன்புள்ளத்தின் காதலை ஏற்க தவறி விட்டமையாலும் ரோஜாவின் கண்களின் கண்ணீர் அருவியாகியது. அந்த கண்ணீரும் சிட்டுக் குருவியின் குருதியும் ஒன்றோடொன்று கலந்து ரோஜா மலரிலிருந்து சிதறிக் கொண்டிருக்க அந்த மலையடிவாரத் தோட்டத்தின் அமைதியை ரோஜா மலரின் விசும்பல் சத்தம் குலைத்துக் கொண்டிருந்தது.
பி.கு - நம் வாழ்க்கையிலும் பலர் இப்படித்தான் வலிய வந்த வளமான வாழ்க்கையைத் தொலைத்துவிட்டு வாழ்ந்து கொண்டிருக்கின்றனர்.