gayathri.jagannathan
05-04-2007, 11:47 AM
பத்தாத சட்டையும்
அரைக்கால் டிராயருமாய்
ஏபிசிடி எழுதிய
பள்ளிப் பருவம்-
குட்டிக் குறும்புடன்
சுட்டிக் குழந்தையாய்
நான்-
வளர்கிறேனே மம்மி
தினம் தினம் மாட்டு வண்டி
எங்கள் போக்குவரத்து
இன்னும் கண்களில் அசையும்
அந்த காட்டுப் பாதையில்
மாட்டு வண்டிப் பயணம்
பள்ளிக்குப் போக மனமில்லாமல்
வண்டி ஒட்டும் வெள்ளைச்சாமியை..
மெதுவா ஓட்டு வெள்ளைச்சாமி
ஸ்கூல் பக்கமா வந்துருச்சு
சாயங்காலம் சீக்கிரம் வந்திரு..
இப்படிக் கெஞ்சாத நாளில்லை...
மே மாத விடுமுறையில்
நண்பர்களுடன் ஊர் சுற்றி
செம்மண் புழுதி படிந்து
சாயங்காலம் வீடு வர
மிரட்டத் தடியுடன் காத்திருக்கும்
அம்மாவிற்கு பயந்து
ஓடி ஒளிந்த அந்த அழகிய வயது
விடுமுறை முடிந்து
ஜூன் மாதம் வந்தாலும்
புது வகுப்புக்குச் செல்லும் மகிழ்ச்சியில்
குதூகலமாய்ச் சென்று
பழைய நண்பர்களுடன்
புதிய பென்ச்சில் அமரும்
அந்த அழகிய வகுப்பறை
நாட்கள் நடந்து செல்ல
சிறு சிறு சண்டைகள்
விரைவில் இணையும்
கள்ளமற்ற நெஞ்சங்கள்...
வாரம் இருமுறை வரும்
கேம்ஸ் பீரியடுக்காக
தினம் தினம் அத்தனை எதிர்பார்ப்பு...
ஒவ்வொரு வகுப்பிலும்
உற்சாகக் குரலில்
அழகாய்ச் சொல்லும் "பிரசண்ட் சார்"
வகுப்பு நடக்கையில்
பக்கத்து நண்பனுடன்
ஆசையாய் விளையாடும்
புத்தக கிரிக்கெட்
தமிழ் செய்யுளும்
ஆங்கில கிராமருமாய்
ஊட்டப்பட்ட அறிவு,
கல்வியில்-அடுத்தபடி
திப்பு சுல்தான் கதைகள் சொல்லி
தூங்க வைக்கும் ஹிஸ்ட்ரி மாஸ்டர்..
பள்ளி முடிந்ததும்
வேகமாய் ஓடி
பள்ளிப் பெருந்தின்
ஜன்னல் ஓர இருக்கை
எனக்குத்தான் வேண்டுமென
அத்தனை ஆர்ப்பாட்டம் செய்யும்
அந்த வயதில் ஆசை அவ்வளவுதான்...
அறிவு வளர ஆனந்தம் குறைந்தது...
கழுதை வயசாகுதில்ல என்று
அணைத்த நெஞ்சங்கள்
அறிவுரை ஊட்டின-
கொஞ்சம் பக்குவப்பட்டது என் மனசு
கம்பியூட்டர் படிக்கத் தொடங்கிய காலம் -
என் முதல் புரோகிராம்
எர்ரரை மட்டுமே
அவுட்புட்டாய்க் கொடுத்தது-
இன்டல் இன்சைடு
இடியட் அவுட்சைடு
அர்த்தம் புரிந்தது..
காலப் போக்கில் வேலை கிடைத்தது..
அன்று நான் தொடக் கூட
கிடைக்காத கம்பியூட்டர்
இன்று என் கையில்
கைக்கணினி என்ற பெயரில்...
சந்தோஷத்தை மாதக் கடைசியில் வாங்குகிறேன் -
சம்பளமாய்!!
பாஸ்ட் புட் சாப்பிட்டு விட்டு
நடக்கிறேன் பாஸ்டாய்
என் மனது முழுவதும்
கிளையண்ட் மீட்டிங்
பற்றிய சிந்தனைகள்...
எதிரில் வந்தவர் முகம்
எங்கோ பார்த்தது போல -
நேரமில்லை நடக்கிறேன்...
அடுத்த நாள் காலை
ஆபீஸ் வந்ததும்
நேற்றைய முகம் நினைவுக்கு வந்தது..
ஸ்வைப் இன் செய்யும் இயந்திரம்
அவரை உறுதி செய்தது...
அட நம்ம ராமசாமி வாத்தியார்,
அவரிடம் நான் சொல்லும் பிரசண்ட் சார்...
-நன்றி மெயிலில் அனுப்பியவருக்கு
அரைக்கால் டிராயருமாய்
ஏபிசிடி எழுதிய
பள்ளிப் பருவம்-
குட்டிக் குறும்புடன்
சுட்டிக் குழந்தையாய்
நான்-
வளர்கிறேனே மம்மி
தினம் தினம் மாட்டு வண்டி
எங்கள் போக்குவரத்து
இன்னும் கண்களில் அசையும்
அந்த காட்டுப் பாதையில்
மாட்டு வண்டிப் பயணம்
பள்ளிக்குப் போக மனமில்லாமல்
வண்டி ஒட்டும் வெள்ளைச்சாமியை..
மெதுவா ஓட்டு வெள்ளைச்சாமி
ஸ்கூல் பக்கமா வந்துருச்சு
சாயங்காலம் சீக்கிரம் வந்திரு..
இப்படிக் கெஞ்சாத நாளில்லை...
மே மாத விடுமுறையில்
நண்பர்களுடன் ஊர் சுற்றி
செம்மண் புழுதி படிந்து
சாயங்காலம் வீடு வர
மிரட்டத் தடியுடன் காத்திருக்கும்
அம்மாவிற்கு பயந்து
ஓடி ஒளிந்த அந்த அழகிய வயது
விடுமுறை முடிந்து
ஜூன் மாதம் வந்தாலும்
புது வகுப்புக்குச் செல்லும் மகிழ்ச்சியில்
குதூகலமாய்ச் சென்று
பழைய நண்பர்களுடன்
புதிய பென்ச்சில் அமரும்
அந்த அழகிய வகுப்பறை
நாட்கள் நடந்து செல்ல
சிறு சிறு சண்டைகள்
விரைவில் இணையும்
கள்ளமற்ற நெஞ்சங்கள்...
வாரம் இருமுறை வரும்
கேம்ஸ் பீரியடுக்காக
தினம் தினம் அத்தனை எதிர்பார்ப்பு...
ஒவ்வொரு வகுப்பிலும்
உற்சாகக் குரலில்
அழகாய்ச் சொல்லும் "பிரசண்ட் சார்"
வகுப்பு நடக்கையில்
பக்கத்து நண்பனுடன்
ஆசையாய் விளையாடும்
புத்தக கிரிக்கெட்
தமிழ் செய்யுளும்
ஆங்கில கிராமருமாய்
ஊட்டப்பட்ட அறிவு,
கல்வியில்-அடுத்தபடி
திப்பு சுல்தான் கதைகள் சொல்லி
தூங்க வைக்கும் ஹிஸ்ட்ரி மாஸ்டர்..
பள்ளி முடிந்ததும்
வேகமாய் ஓடி
பள்ளிப் பெருந்தின்
ஜன்னல் ஓர இருக்கை
எனக்குத்தான் வேண்டுமென
அத்தனை ஆர்ப்பாட்டம் செய்யும்
அந்த வயதில் ஆசை அவ்வளவுதான்...
அறிவு வளர ஆனந்தம் குறைந்தது...
கழுதை வயசாகுதில்ல என்று
அணைத்த நெஞ்சங்கள்
அறிவுரை ஊட்டின-
கொஞ்சம் பக்குவப்பட்டது என் மனசு
கம்பியூட்டர் படிக்கத் தொடங்கிய காலம் -
என் முதல் புரோகிராம்
எர்ரரை மட்டுமே
அவுட்புட்டாய்க் கொடுத்தது-
இன்டல் இன்சைடு
இடியட் அவுட்சைடு
அர்த்தம் புரிந்தது..
காலப் போக்கில் வேலை கிடைத்தது..
அன்று நான் தொடக் கூட
கிடைக்காத கம்பியூட்டர்
இன்று என் கையில்
கைக்கணினி என்ற பெயரில்...
சந்தோஷத்தை மாதக் கடைசியில் வாங்குகிறேன் -
சம்பளமாய்!!
பாஸ்ட் புட் சாப்பிட்டு விட்டு
நடக்கிறேன் பாஸ்டாய்
என் மனது முழுவதும்
கிளையண்ட் மீட்டிங்
பற்றிய சிந்தனைகள்...
எதிரில் வந்தவர் முகம்
எங்கோ பார்த்தது போல -
நேரமில்லை நடக்கிறேன்...
அடுத்த நாள் காலை
ஆபீஸ் வந்ததும்
நேற்றைய முகம் நினைவுக்கு வந்தது..
ஸ்வைப் இன் செய்யும் இயந்திரம்
அவரை உறுதி செய்தது...
அட நம்ம ராமசாமி வாத்தியார்,
அவரிடம் நான் சொல்லும் பிரசண்ட் சார்...
-நன்றி மெயிலில் அனுப்பியவருக்கு