என் மனது.....

[இன்பக்கவி]

ஏதும் புரியவில்லை
புரிந்து கொள்வார்
யாரும் இல்லை.....
புரிந்த மனதுகள்
எல்லாம் புரியாமல்
போனது ஏனோ......
உடைந்த கண்ணாடிகளாய்
என் மனது.....
உடைத்து விட்டார்கள்.....
நொறுங்க இனி ஒன்றும்
இல்லை...
உடைந்த என் மனதை
இன்னும்
எத்தனை முறைதான்
உடைப்பாய்......
உடைந்து விட்டதை
ஒட்ட வைக்க நினைத்தேன்
ஏனோ ஓட்டவில்லை.......

[அக்னி]

உடைக்கப்பட்ட பின்னர்,
அதிகரித்த பிரதிபலிப்புக்கள்...

அதுதான் தூளாகும் வரைக்கும்
நொருக்க முனைகின்றனரோ...

பார்வைக்குத் தெரியாவிட்டாலும்,
தூளாகினாலும் துகள்களும் பிரதிபலிக்கும்...



உடைந்த கண்ணாடிகளாய்
என் மனது.....
உடைந்த கண்ணாடியின் சில்லுகளாய்
என் மனது...
என்றிருப்பின் இன்னும் பொருந்துமோ...



ஏனோ ஓட்டவில்லை.......
“ஓ” இங்கு ஒட்டவில்லையே...

பாராட்டுக்கள் கவிதா அவர்களே...

[வசீகரன்]

ஏன்....ஏதுக்கென்றே தெரியாமல் போன இந்த கவிதையும் ஏனோ ஒட்டவே இல்லை........

[அமரன்]

உன் விம்பம் பட்டு நொருங்கிய
கண்ணாடித் துண்டுகள் அனைத்திலும்
நீ...

கண்ணாடியின்
ஒட்டாத தன்மைக்கு
நன்றி..

பாராட்டுகள்..